In de ontreddering die ontstaat zijn kinderen ‘de vergeten rouwenden’, schrijft rouwexpert Manu Keirse. Om kinderen niet te belasten, gebruiken ouders vaak verdoezelende taal, zoals ‘hij heeft ons verlaten’. Maar kinderen hoeven niet ontzien te worden. Ze willen worden getroost. Volgens Keirse rouwen kinderen wel anders dan volwassenen. In het begin zijn ze vaak bezig met praktische problemen (wie smeert nu mijn boterhammen?) en pas later breekt het verdriet door. Hun rouwproces duurt ook langer omdat ze nog volop in ontwikkeling zijn: elk ontwikkelingsstadium roept nieuwe vragen en gevoelens op. Door dit mooie boek, vol ontroerende voorbeelden, leer je rouwende kinderen beter begrijpen, waardoor je ze ook beter kunt helpen.
