Allereerst maken zij volgens de epidemioloog Wim van den Brink duidelijk dat harde repressie niet of nauwelijks effectief is. Een land als de Verenigde Staten koppelt een harde aanpak aan een hoog gebruik, terwijl het soepele beleid in Nederland hand in hand gaat met een relatief laag gebruik. Daarnaast wijzen de cijfers er volgens Van den Brink op dat cannabis geen opstapje is naar heroïne. Dit is psychologisch ook goed verklaarbaar. Probleemgebruikers van cannabis zijn vaak eenzame, teruggetrokken mensen, die hun plaats in de maatschappij niet kunnen vinden.
Zij zijn te bang om contact met anderen te zoeken en roken cannabis om hun drang erop uit te gaan te onderdrukken. Het verschil met de heroïnegebruikers is enorm, want die zijn juist erg sensatiebelust. Wie cannabis als rem gebruikt, taalt niet naar de kick van de heroïne.
(AMC Magazine, mei 1997)
