Waarom nemen autisten alles letterlijk?
Sinds kort deel ik een etage met een studiegenote. Ze is heel aardig, maar ik word ook gek van haar omdat ze alles wat ik zeg letterlijk neem. Volgens mijn moeder, die psycholoog is, vertoont mijn huisgenote autistische trekken. Als ik vraag of ze de flessen buiten wil zetten, zet ze alleen de flessen buiten en niet de rest van de vuilnis. Als ik vraag of ze even thuis is om een pakketje aan te nemen, blijft ze letterlijk even thuis en verdwijnt voor de postbode langs is geweest. Als ik haar erop aanspreek, zegt ze: ‘maar je zei toch “even”?’
Moet ik mijn manier van communiceren nu echt aanpassen of mag ik ook van haar verwachten dat ze mijn zinnen minder letterlijk opvat? Haar rechtstreeks opdrachten geven vind ik lastig, want ik ben gewend om indirect te communiceren – de ander snapt wel wat ik bedoel.