Sinds een jaar ben ik serieus bezig met persoonlijke ontwikkeling. Maar misschien sla ik een beetje door, want ik zie opeens allerlei ‘mankementen’ aan mezelf, die ‘gefikst’ moeten worden. En bij sommige daarvan weet ik nu eigenlijk al dat ze niet te fiksen zijn. Op dit moment neemt mijn onzekerheid alleen maar toe. Wat kan ik hieraan doen?
Er zijn gebieden van ‘het zelf’ waar groei mogelijk is. Maar er zijn ook een aantal valkuilen. De eerste noem je zelf al, dat is de ‘illusie van de maakbaarheid’, het idee dat we alles aan onszelf kunnen verbouwen en verbeteren. D
at is simpelweg niet waar. Je wordt geboren met een specifiek pakketje genen, er is sprake van bepaalde omgevingsfactoren, enzovoort. Maximaal 40 procent van onze persoonlijke effectiviteit en gemoedstoestand kunnen we zelf beïnvloeden.
Dat je niet alles aan jezelf kunt veranderen, is belangrijk om te accepteren. Maar bekijk ook waaróm je bepaalde aspecten aan jezelf überhaupt zou willen veranderen.
Want een tweede valkuil is: ten prooi vallen aan verwachtingen. Van wie moet je nóg succesvoller, nóg fitter of nóg gelukkiger worden? Je ouders? Je vrienden? Social media? ‘De maatschappij’?
Zelfonderzoek zou moeten gaan over: achterhalen wat jij zelf nu eigenlijk echt belangrijk vindt, en hoe je daar meer naartoe kunt bewegen in je leven. Help jezelf door te werken aan de acceptatie van het feit dat het leven en jij niet maakbaar zijn.
Je belangrijkste wapen in de strijd tegen irreële verwachtingen is: bewust kiezen voor een leven dat bij jou past.
Kies voor Psychologie Magazine en ontvang elke maand verrassende inzichten over gedrag, liefde, werk en mentale gezondheid. Ook ontvang je 15% korting op alle online trainingen in onze Psychologie Academy.
Word nu lid
