Rakelt hernieuwd contact dat pijnlijke verleden weer op?
Beste Odile,
Ik had 20 jaar geleden een afspraak met mijn beste vriendin en haar man dat hij donor zou worden voor mijn kind. Na vijf jaar voorbereiding (notaris, uitvoering e.d.) bleek tijdens de 2e poging (zelfinseminatie) dat mijn vriendin het niet aankon. Ze heeft me nooit uit kunnen leggen waarom en gaf mij het gevoel dat ik zeurde als ik ernaar vroeg of erover begon. Dit heeft geleid tot een definitieve breuk waarbij ik ook het contact met hun kinderen in één klap kwijt was. De oudste was 10 en ik kende haar al sinds de geboorte. Ik ben kinderloos gebleven en ben inmiddels tegen de 50.
Nu ben ik laatst (het lot?) twee van hun kinderen weer tegengekomen. Die vertelden me dat ze goede herinneringen aan me hebben en misschien wel eens wilden afspreken om herinneringen uit te wisselen. Ik twijfel nu of dit verstandig is; mijn gevoel zegt van wel, maar ik ben ook bang dat er weer nare gevoelens van toen bovenkomen over de breuk met hun ouders. Het kan ook zo zijn dat dit een goede manier is om alles af te sluiten.
Wat adviseer jij?
Groeten van anoniem