Waarom ben ik zo snel geïrriteerd?
Sinds een tijd kan ik me aan kleine dingen ergeren bij mensen die me na aan het hart zouden moeten staan. Maar als ze bijvoorbeeld in mijn ogen te emotioneel reageren, kan ik me snel geïrriteerd voelen. Ik kan me zelfs kwaad voelen als ik het idee heb dat ik niet voldoende mijn eigen gang kan gaan.
Mijn irritatie is niet op zijn plaats en is dusdanig groot dat ik me afvraag of ik een slecht en onverdraagzaam mens ben. En of ik daarnaast ook nog eens heel onzeker van aard ben. Zo probeer ik bijvoorbeeld meestal alles zelf te regelen. Maar soms vraag ik wel eens hulp van een naaste – bij een belangrijk telefoongesprek bijvoorbeeld. Maar als ik het gevoel heb dat ik iets te melden heb waarnaar niet wordt geluisterd, voel ik me (onterecht) snel geïrriteerd.
Dat snelle geïrriteerd zijn is niet op zijn plaats, maar ik voel het nou eenmaal wel. Misschien ook omdat ik tegenstrijdige gevoelens heb. Enerzijds weet ik vaak precies wat ik wil, anderzijds durf ik dat niet altijd. Hoe komt dit, en wat doe ik ertegen?