Hoe kan ik mijn demente opa troosten?

Het is moeilijk in te schatten in hoeverre iemand met dementie zelf beseft wat er aan de hand is. Bovendien verschilt het erg van persoon tot persoon in hoeverre iemand zelf lijdt aan de ziekte. Het is niet zo dat iemand met dementie “niets meer door heeft”. Maar tegelijkertijd is het belangrijk om te beseffen dat de denkvermogens van iemand met dementie zijn aangetast. Qua huilen en dementie: het is dus niet zo dat het verdriet er voortdurend is, en op dezelfde manier als het voor uzelf voelt.

Niet inhoudelijk ingaan op het verdriet, wel aanraken en positiviteit

Mensen met dementie leven heel erg in het nu. Dat is ook de sleutel tot wat je kunt doen voor een geliefde met dementie. Iemand met dementie neemt wel degelijk emoties waar. Het is dus zelfs mogelijk dat u door uw eigen bedrukte stemming uitlokt dat uw opa verdrietig wordt. Het is niet nuttig om inhoudelijk in te gaan op het verdriet, want uw opa heeft de cognitieve vermogens niet meer om hierop te reflecteren. Wat dan wel?

• Het nú plezierig maken. Aansluiten op de zintuigelijke beleving is hierbij een goed uitgangspunt. Denk aan aanraking; hand strelen helpt om te troosten.
• Proberen om positieve emotie uit te stralen, dat zal hij dan ook eerder spiegelen.
• Samen dingen doen. Bijvoorbeeld foto’s kijken van vroeger (uw opa kan misschien nog wel van alles vertellen over hoe het toen was), luisteren naar muziek of samen liedjes van vroeger zingen. Misschien vindt uw opa het wel prettig om uw stem te horen? Dan is voorlezen een goed idee. Kan hij nog een spelletje doen? Misschien is een wandeling buiten mogelijk (eventueel met uw opa in de rolstoel?).