De vriendin van mijn ex-man wil steeds zaken over mijn kinderen bespreken. Dat wil ik niet, want dat doe ik wel met hun vader. Hoe kan ik hiermee zo omgaan dat ik trouw ben aan mezelf, zonder dat de kinderen het gevoel krijgen dat ik een hekel heb aan de vrouw met wie zij een deel van de tijd in een huis wonen?
Mooi dat je zelf al precies aanvoelt waar het om draait, namelijk het belang van de kinderen. Het moeilijkst is dat je je eigen gevoelens daarvoor moet parkeren.
Kinderen voelen haarfijn aan als er geen vertrouwen en wederzijds respect is tussen de mensen die voor hen zorgen. Jij hoeft deze vrouw niet aardig te vinden, maar bent wel je kinderen verplicht een zodanige relatie met haar op te bouwen dat het hun ten goede komt.
Voor je kinderen is het belangrijk dat hun ouders betrouwbaar zijn en ze bij hen terecht kunnen. Zet voor jezelf op een rijtje wat daar volgens jou voor nodig is. Welke afspraken kunnen jij en je ex-man maken over de kinderen? Over welke dingen wil je samen overleggen? Denk aan: wel of niet pianoles of rugby, omgaan met emoties van de kinderen, studiekeuze…
Maak ook een rijtje met de dingen van de dag waar alle verzorgers rekening mee moeten houden. Zoals: wie brengt het kind naar pianoles, wie koopt kleding, wie maakt traktaties? Bespreek deze zaken met hun vader én zijn partner. Zodat alle verzorgenden daarin betrouwbaar zijn.
