Relatie in het slop

Beste mevrouw,

Om direct antwoord te geven op uw vraag: het komt nauwelijks of nooit voor dat twee volwassen partners niet bij elkaar zouden passen vanwege de 'grootte' van de penis. Wel is het verschijnsel 'vaginisme' bekend. Dit komt vaak voor bij psychische verkramping: het niet kunnen of durven toelaten van de partner, meestal omdat de relatie in psychisch opzicht niet intiem verloopt.

Een droge vagina, met pijnlijke penetratie tot gevolg, is zo'n verschijnsel. Vaak komen twee partners dan in een vicieuze cirkel terecht: omdat het vrijen de vorge keren niet prettig verliep, gaan ze al opzien tegen de vrijage, met alle spanningen van dien. Het verbaast me dan ook niet dat u met uw collega wel een fijne, warme ervaring had qua vrijen. Hoe pijnlijk ook voor uw man: het 'onvermogen' om te kunnen vrijen zit niet in uzelf!

Natuurlijk voelt u zich innerlijk verscheurd, omdat u een dochtertje heeft en getrouwd bent met uw man. Ondanks alle verbouwingen en ontstane 'afstand' tussen u beiden wilt u misschien het liefst dat alles 'goed' komt tussen u en uw man. Blijkbaar wil uw man dit ook, ondanks al het geleden leed.

Ik zou u beiden dan ook een relatietherapeut adviseren om te kijken of datgene wat u fundamenteel mist, maar wel nodig hebt in uw huwelijk, haalbaar is. Uw verliefdheid en relatie met uw collega heeft dit in u wakker gemaakt. Uw gevoelens kunt u nu niet meer ontkennen, in welke situatie dan ook! Maar blijkbaar wil uw man ook u terug en hiervoor zal ook hij moeten willen kijken naar zijn aandeel, waar en wanneer en hoe het tussen jullie is 'scheef' gegroeid. Het seksuele is niet het probleem op zich, maar wel de symbolische uitingsvorm. Bijvoorbeeld: ga voor uzelf na, waarom u hem (letterlijk) niet in u kon toelaten? Als u nog wilt proberen of uw huwelijk haalbaar is, dan zult u, hoe moeilijk ook, de relatie met uw collega volledig moeten stopzetten. Pas dan komt u erachter of uw huwelijk haalbaar is.

Hoe moeilijk ook: als u twijfelt tussen twee mannen, dan heeft uw man het eerste 'recht'. En besef ook: als u nu kiest voor de nieuwe relatie, dan is het mogelijk dat er over een aantal maanden/jaren altijd een onbestemd, niet afgerond gevoel bestaat omtrent uw huwelijksrelatie. Ik bedoel dit allesbehalve zakelijk en weet hoe vreselijk moeilijk de situatie is: Maar óf uw huwelijk is, met vallen en opstaan, te redden, óf u onderzoekt beiden die mogelijkheid en komt erachter dat het niet (meer) haalbaar is. Maar: u kunt hoe dan ook pas aan een nieuwe relatie beginnen als u levenslang het gevoel heeft: ik heb er alles aan gedaan om mijn huwelijk nog te redden. Dat gevoel van: 'er alles aan gedaan' is natuurlijk persoonlijk. Die grens kunt u alleen zelf bepalen.

Tot slot: laat uw kind niet de reden zijn om bij uw partner te blijven. Onthoud: als je dat doet, dan maak je je kind verantwoordelijk voor je huwelijk en geen enkel kind kan uiteindelijk die verantwoordelijkheid dragen!

Veel sterkte,
Annette Man-Mul