Zo’n drie jaar geleden had ik een korte relatie waarin ik een intense seksuele spanning voelde, terwijl het vrijen zelf niet heel bijzonder was. Inmiddels heb ik een andere, heel fijne vriend met wie de seks goed is. Maar ik mis bij hem de opwinding, die seksuele spanning ik wel nog steeds bij mijn ex voel. Moet ik daar iets mee of kan ik het beter bij fantaseren houden?
Een van de aardigste – en kortste, het duurde maar 30 minuten – therapieën die ik gaf, was met de topman van een groot bedrijf. Hij had een goed en monogaam huwelijk, maar was seksueel gefascineerd door zijn secretaresse. Hij kwam vragen of hij wel of geen seks met haar moest nastreven.
We hebben twee scenario’s doorgenomen. Stel dat de seks helemaal fantastisch werd, dan zou hij meer seks willen en zijn huwelijk verpesten. Stel dat het zou tegenvallen, dan zou hij voor niets zijn huwelijk eveneens corrumperen, want dit geheim zou hij nooit met zijn vrouw willen delen. Zijn conclusie was dat hij het beter niet kon doen, omdat er geen zinnige uitkomst te verwachten was.
Seks met je ex is makkelijk en vreemdgaan is al snel spannender dan vrijen met je vaste partner. Als je de spanning en de kracht van het verlangen vooraf vergelijkt, dan wint de ex het van je partner. Vraag je af wat de consequenties zijn voor jezelf en je relatie met je partner en ex en laat de beslissing daarvan afhangen. Vermoedelijk geeft het meer complicaties dan plezier.
