Column Jean-Pierre van de Ven: Wonder

Weerstand.

Zijn vrouw Lise was in dat gesprek voorzichtig wanhopig. ‘Er is geen ruimte voor mijn gevoel, maar dat ben ik wel gewend,’ zei ze bijvoorbeeld. En: ‘Zelfs de slaapkamer is een slagveld geworden.’

Kortom, een lastige casus. Maar dat is geen reden om er niet aan te beginnen. Ik stelde voor om eerst te focussen op de communicatie, want als je voortdurend ruzie hebt, is het zinloos om te proberen andere afspraken te maken. Ze gingen akkoord.

Helaas zegde John de volgende afspraak kort van tevoren af omdat hij had besloten om naar hun buitenhuisje in Limburg te gaan. We maakten een nieuwe afspraak voor een maand later.

Ook in die tweede zitting was ik niet zeker van mijn zaak. ‘We hebben verschrikkelijke ruzie gehad,’ zei John meteen. Lise zat stilletjes in haar stoel.

‘Wat is er gebeurd?’ vroeg ik, maar daar ging hij niet op in. ‘Ik heb in Valkenburg nagedacht,’ zei John, ‘en ik ben zo’n ongelooflijke klootzak.’

Zoals ik mijn studenten en supervisanten vaak vertel, moet een relatietherapeut kunnen schakelen. Welke lijn in het gesprek pak je op? Wie laat je aan het woord? En vaak blijkt er bij cliënten thuis iets te zijn gebeurd, waardoor je voorbereiding voor een gesprek meteen in de prullenbak kan. Dit was zo’n zitting.

John had spijt. Al hun ruzies van de afgelopen jaren waren volgens hem terug te voeren op zijn verleden. ‘Ik wilde die liefde wel geven aan Lise, maar ik kon het niet. Ik werd vroeger niet aangeraakt. Mijn moeder was een egoïst. Mijn vader was altijd weg. Ik heb nooit geleerd om lief te zijn.’

Ook de derde zitting werd uitgesteld, zonder opgaaf van redenen. Vier maanden na de eerste zitting zag ik het stel pas weer terug. Hun ruzies waren verdwenen. Lise zat er ontspannen bij en John liet haar, o wonder, voortdurend aan het woord.

‘Ik moet niet wachten op John, ik moet zelf ruimte innemen,’ zei Lise. En: ‘We hebben elkaar ook in bed weer gevonden.’

Wij relatietherapeuten wantrouwen de wonderbaarlijke genezing. Maar al te vaak gaat de oude gewoonte om ruzie te maken tijdelijk schuil onder een berg hoop en goede voornemens om even later toch weer de kop op te steken. Maar deze genezing voelde goed.

‘Hoe komt het nou dat jullie zo lekker gaan?’ vroeg ik, want ik wist het echt niet.

‘Door jou,’ zei John. ‘Jij hebt eerlijk gezegd dat je ons niet kon helpen, en toen dachten wij: dan doen we het zelf wel.’
Dat herinnerde ik me anders, maar een relatietherapeut moet kunnen schakelen. ‘Graag gedaan,’ zei ik gedienstig.

Kijk ook op psychologie.nl/drlove: daar beantwoordt ‘Dr. Love’ Jean-Pierre van de Ven vragen over de liefde.