Column: Nextopia

Een vrijplaats waar de kippen rondscharrelen, het water van de Dão kabbelt en je alle ruimte hebt in het groen. Wie zin heeft, schuift gezellig aan: mijn vriend kookt grote schalen bacalhau.

Elke keer als ik me het bakken van de broodjes en het opstoken van het kampvuur ’s avonds voorstel, wordt de dopamine-hendel in mijn brein overgehaald en baad ik ineen goed gevoel. En elk voorjaar, als de camper uit de stalling rolt en we nieuwe riviertjes en kuststroken ontdekken, wentel ik me in de mogelijkheden van ons plan B. Dat zo’n camping ongetwijfeld ook best een gedoe is, we niet enorm van klussen houden, ik vrienden en familie veel te lief dichtbij heb en je dan zelf nooit meer vakantie hebt, negeer ik dan voor het gemak even.

Tot mijn droom deze zomer ruw werd verstoord. ‘Mwa,’ zei mijn vriend ineens, ‘ik weet het niet hoor, met zo’n camping. Het lijkt me eigenlijk toch niks.’ Mijn ogen vielen uit mijn hoofd. Mijn hart liep leeg. Weg dopamine.
We hebben het nodig om een beetje te dromen over de plek waar het leven nóg beter zal zijn, de fase waarin we ons nóg gelukkiger zullen voelen. De lokroep van dit Nextopia, zoals de Zweedse marketinghoogleraar Micael Dahlén van de Stockholm School of Economics het noemt in zijn gelijknamige boek, houdt ons nieuwsgierig en levenslustig. Die nieuwsgierigheid en onze verwachtingen over het leven stráks kunnen ons huidige leven verrijken. Wie verwacht dat de manier waarop hij werkt, de invulling van zijn vrije tijd of relatie, straks leuker zal zijn, máákt ook meer van zijn baan, liefdesleven en hobby’s, blijkt uit onderzoek. Mensen met plannen hebben meer plezier, intensere contacten en zijn gemotiveerder.

Gelukkig heb ik inmiddels allang weer een nieuw plan B. Het wordt een oord voor oosterse beweegkunst. En inderdaad, dat maakt het leven nu al beter: met deze droom in gedachten zwaai ik elke week mijn ruggengraat wel een extra keertje los, mijn gewrichten soepel en mijn spieren sterk. Geen idee of het plan ooit wordt verwezenlijkt. Maar als ik zo gemotiveerd, nieuwsgierig en levenslustig mijn schouderklachten de deur uit beweeg, heb ik mijn Nextopia ook bereikt.

Hoofdredacteur Sterre van Leer is met bevallingsverlof. Peggy van der Lee en Tineke Verhoeven vullen tijdelijk haar plaats in.