Op het voetbalveld mag een kind ongestraft uitblinken, maar een leerling die slimmer is dan de rest wordt in de klas vaak over het hoofd gezien. Terwijl zo’n kind juist extra aandacht nodig heeft. En welke extra aandacht is eigenlijk de geschikte? Het onderwijs kent verrijkingslessen, plusklassen, scholen met een hoogbegaafdheidsprofiel en scholen voor hoogbegaafden. Welke vorm is het meest geschikt voor bollebozen?
Waarom blinken sommige kinderen al vroeg uit?
Vroegbloeiers zijn efficiënter in redeneren, en hun zelfreflectie stelt hen in staat betere keuzes ...
Zeer begaafde en hoogbegaafde kinderen leren niet alleen sneller, ze leren ook anders. Ze kunnen makkelijk complexere taken aan en leggen snel verbinding tussen bestaande en nieuwe kennis. Daardoor verfoeien ze niet alleen herhaling, maar vallen ze ook bijna in slaap bij ellenlange uitleg. Veel liever zoeken ze zelf uit hoe dingen werken. En is een taak niet prikkelend genoeg, dan dagen ze zichzelf uit door extra opdrachten of spelregels te verzinnen. Hoogbegaafde kinderen zijn van jongs af geneigd de zaken te ordenen, regelmaat te ontdekken in een wirwar van gegevens en verbanden te leggen tussen oorzaak en gevolg. Hun onderzoeksdrang is onuitputtelijk. Ze hebben een brede interesse en doen bijna alles met heel veel energie.
Uitdaging
Maar op school wordt de basis gevormd door stapsgewijs leren, uitgebreide instructies en herhaling. ‘Kinderen met een bovengemiddelde intelligentie hebben zowel
