Bij de relatiepsycholoog: Vrijheid

‘Was het leuk?’
Een seconde kijkt ze me onderzoekend aan. Dan zegt ze: ‘Ja. En ik schaam me niet. En ik voel me niet schuldig.’
‘Het is alleen onhandig dat je man erachter is gekomen.’
Ze schiet in de lach. ‘Ja. Nogal ja.’
Het was seks om de seks, vertelt ze. Geen verliefdheid, alleen maar seks. Goeie seks, trouwens. Een paar keer, meer niet. ‘Maar weet je? Ik heb met mijn eigen man nog veel betere seks. Idioot toch?’
‘Ga je het weer doen?’
‘Dat vraagt hij ook steeds. En met die ene kerel doe ik het niet meer. Maar “Ik zal het nooit meer doen” kan ik niet uit mijn mond krijgen. Want ik wil het wel. Ik wil seks met andere mannen. Ik wil vrij zijn.’

Haar ‘eigen man’, die tegen mijn advies in niet is meegekomen naar deze sessie, eist van haar die eeuwige belofte die alle bedrogen echtgenoten verlangen: dat ze voortaan trouw zal zijn. Het is een lege belofte, die wordt afgedwongen om het gekrenkte ego te troosten – niet omdat het ook maar iets zou veranderen aan de situatie.
‘Het lijkt wel mode,’ zeg ik. ‘De laatste tijd spreek ik veel vrouwen die seks hebben met meerdere partners. Die zitten niet allemaal in een relatie, zoals jij, maar dat willen ze wel. En ze willen ook hun vrijheid.’
‘Precies. Ik wil bij mijn man blijven. En vrij zijn om seks te hebben met wie ik wil. Maar dat bijt elkaar, toch? De vorige therapeut zei dat ik mijn seksuele verlangens moet onderdrukken.’
‘O, hoe dan? Elke dag drie koude douches nemen?’
Weer schiet ze in de lach. ‘Jij bent een rare therapeut.’
‘En jij bent een rare cliënt. Want je denkt dat je moet kiezen tussen eerlijk zijn over je gevoelens en samen zijn met iemand, met je man. Maar gevoelens kun je ook delen, hè? Heb je daar al van gehoord?’
‘Ja natuurlijk, maar dan loopt hij weg.’
‘Aha, dus je hóéft niet met hem te praten, want je weet toch al wat hij vindt.’

Zoe kijkt me aan. ‘Kun je niet gewoon zeggen dat ik ziek ben? Doe maar een of andere moeilijke diagnose. Dat is fijner voor hem. En voor mij.’
‘Sorry, maar nee. Ik vind je bijvoorbeeld niet manisch. Je impulscontrole lijkt niet gestoord. Misschien heb je een hechtingsprobleem, maar niet in pathologische mate. Bovendien vind ik het onzin om per se een diagnose te willen plakken op mensen die zin hebben in seks.’
Zoe zucht.
‘Vervelend, hè, vrijheid? Al die verantwoordelijkheid.’
‘Man, ik word er depressief van.’ Ze probeert droevig te kijken. Maar haar ogen twinkelen stout. Daar trappen we dus niet in.

Kijk ook op psychologiemagazine.nl/drlove: daar beantwoordt ‘Dr. Love’ Jean-Pierre van de Ven vragen over de liefde