Quinten in quarantaine – deel 5: ‘Hoe leg ik uit dat afspreken opeens niet meer mag?’

Woensdag 29 april

‘Mama, kan Koen bij me spelen?’ Ik app de moeder van Koen en krijg al snel een berichtje terug. Ik licht Quinten in: ‘Nee, schat, dat kan helaas niet, want die zitten de coronacrisis uit in Drenthe.’ ‘Kan Isabella dan bij me spelen?’ De moeder van Isabella antwoordt dat ze het ‘liever even rustig houdt en graag na de meivakantie weer afspreekt.’ Begrijpelijk, maar ik moet Quinten toch weer teleurstellen. ‘Maar mama, ik ben over drie dagen jarig. Kan dan in elk geval Sanne komen?’ Ik waag nog een laatste poging en vraag de moeder van Sanne. ‘Nee, we willen het contact zoveel mogelijk beperken. Er zijn twee mensen met astma in de familie.’ Natuurlijk begrijp ik dat. Ik wens ze veel sterkte en goede gezondheid toe.

Maar Quinten begrijpt het niet.

Gedrag aanleren

Jarenlang zijn we met een team van therapeuten, groeps- en individueel begeleiders, ‘schaduwen’ in de klas en leerkrachten op school in de weer geweest om Quinten te helpen bij zijn sociaal-emotionele ontwikkeling. Elke dag opnieuw zijn we als therapeutische team bezig met Quinten gedrag aanleren. Hoe leg je contact en maak je oogcontact? Hoe onthoud je de namen van klasgenoten? We leren hem omgaan met onvoorspelbaarheid en helpen hem met het besef dat andere kinderen niet altijd hetzelfde willen als hij in zijn hoofd heeft.

Toen Quinten tweeënhalf jaar was en voor het eerst naar de peuterspeelzaal ging, werd ik gebeld door een leidster. Of ik Quinten direct kon ophalen. Hij was in een kast gekropen en zat opgevouwen tussen twee planken. Zijn ogen dicht, handen over zijn oren, in absolute doodsangst. In de zandbak speelde hij altijd alleen, liefst zover mogelijk weg van andere kinderen. Als hij contact maakte, dan deed hij dat met volwassenen. Die waren voor hem een stuk voorspelbaarder. Bovendien: ze maakten minder herrie.

Speelafspraken

Na jaren intensieve begeleiding van het zorgteam was Quinten zover dat hij twee jaar geleden zijn eerste speelafspraken maakte met leeftijdsgenoten. Elke keer was er een begeleider bij om hem te helpen op een natuurlijke manier contact te maken. Hem door middel van ‘ondertitelen’ te helpen met wat je kunt zeggen in deze voor hem nieuwe en spannende sociale situaties. Met vallen en opstaan ging hij vooruit. Quinten kreeg steeds meer zelfvertrouwen en begon het contact de afgelopen maanden zowaar zelf te initiëren.

En toen brak de coronacrisis uit. Al die afspraken met vriendjes waarvoor hij zes jaar lang zo hard getraind had: verboden. Leg dat maar eens uit.